Tabebuia impetiginosa - Pau D´Arco

Pau D´Arco wordt in Zuid Amerika al eeuwenlang 'medicinaal' gebruikt door de Inca's. Het is een inheemse boom van de familie Bignoniaceae van Noord-en Zuid- Amerika, verspreid vanuit het noorden van Mexico naar het noorden van Argentinië. 

Lange geschiedenis

De Tabebuia impetiginosa is een opvallende en bekende soort met een lange geschiedenis van menselijk gebruik. Daarom heeft het een reeks lokale namen, waaronder: ipê-cavatã, ipê-comum, ipê-reto, ipê-rosa, ipê-roxo-damata, lapacho negro, pau d'arco-roxo, peúva of piúva. De naam "pau d'arco" is het Portugese woord voor "boogstok", een geschikte term gezien het gebruik van de boom door de inheemse Zuid-Amerikaanse Indianen voor het maken van jachtbogen. 

De schors en het hout van deze bijzondere boom worden gebruikt om medicijnen te maken. Zo wordt de schors gebruikt om een ​​breed scala aan infecties te behandelen. Deze omvatten virale luchtweginfecties zoals verkoudheid, griep, seksueel overdraagbare aandoeningen, infecties van de prostaat en blaas, schimmelinfecties en diarree. 

Pau d'arco wordt ook gebruikt voor kanker. De belangstelling voor dit gebruik werd versterkt door uitgebreid onderzoek in de jaren 1960, dat gericht is op de mogelijke anti-kanker activiteit van lapachol, een van de chemische stoffen in Pau d'arco. Onderzoeksstudies werden echter stopgezet omdat pau d'arco, in de hoeveelheden die nodig zijn om effectief te zijn tegen kanker, mogelijk giftig is. Het kan onder andere ernstige interne bloedingen veroorzaken. 

Traditionele geneeskunde

Het is vooral de binnenste barst van Pau D’Arco die wordt gebruikt in de traditionele geneeskunde. Deze wordt gedroogd, versnipperd en vervolgens gekookt, waarbij een bittere, bruinachtige thee wordt gemaakt die bekend staat als lapacho of taheebo. Lapachobast wordt meestal gebruikt bij griep en koude seizoen en voor het verlichten rokershoest. Lapacho speelt daarnaast een belangrijke rol voor verschillende Zuid-Amerikaanse inheemse volkeren. In de afgelopen decennia is het door kruidkundigen gebruikt als een algemeen tonicum, immunostimulans, en adaptogeen. 

De pau d'arco-boom heeft verschillende unieke eigenschappen. Onder hen is de schors zeer goed bestand tegen rot en schimmel. Er wordt al lang aangenomen dat deze antimicrobiële eigenschappen gunstig kunnen zijn voor mensen, onder andere door het voorkomen of behandelen van algemene bacteriële, virale of schimmelinfecties. Een studie gepubliceerd in het Journal of Ethnopharmacology ontdekte ook dat van de 14 Paraguayaanse planten die vaak in de traditionele geneeskunde worden gebruikt, pau d'arco de hoogste activiteit had tegen schimmels en gisten, waaronder de seksueel overdraagbare aandoening Candida. 

Bijwerkingen van Pau D’Arco

Vanwege een gebrek aan wetenschappelijk onderzoek is er niet veel bekend over de veiligheid op lange termijn van pau d'arco. Veel voorkomende bijwerkingen zijn duizeligheid, misselijkheid, braken en diarree. De waarschijnlijkheid en ernst van bijwerkingen nemen toe met de dosis. Bij inname van doses groter dan 1,5 gram (1500 milligram) kan pau d'arco giftig worden en schade aan de nieren of lever veroorzaken.